نقش اساسی تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی در رشد ذهنی

تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی یکی از کلیدی ترین راه ها برای رشد شناختی بهتر در سال های آینده است که طبق تحقیقات جدید، رابطه ای مستقیم با نمرات آی کیو در کودکی دارد.

یه مطالعه طولی تو هلند نشون داده نوزادایی که کنجکاوی بیشتری در 8 ماهگی از خودشون نشون دادن، تمایل داشتن که در سن 3.5 سالگی نمرات آی کیوی بالاتری داشته باشن. این یافته ها اهمیت تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی را نشان می دهد. با این حال، این پیوند فقط تو نوزادایی دیده شد که بالاترین سطح کنجکاوی رو داشتن (یک سوم کنجکاوترین بچه ها). این تحقیق در Developmental Science منتشر شده.

در دوران نوزادی، توانایی های شناختی خیلی سریع رشد می کنن. نوزادا خیلی زود دانش پایه ای درباره جهان به دست میارن و مهارت های مختلفی رو یاد می گیرن؛ از مهارت های حرکتی که برای تکون دادن بدن و راه رفتن لازمه گرفته تا مهارت های زبانی که بهشون اجازه می ده با مراقبا و بقیه آدما ارتباط برقرار کنن. این روند به اهمیت تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی اشاره دارد.

با این حال، نوزادا تفاوت های قابل اندازه گیری در توانایی های شناختی شون دارن. اونا در توانایی هایی مثل سرعت پردازش اطلاعات، کنترل توجه و بازدهی یادگیری با هم فرق می کنن. تحقیقات طولی نشون می ده که این تفاوت های اولیه، پیش بینی کننده های کوچیک اما قابل اعتمادی برای توانایی های شناختی بعدی هستن. تنظیم توجه و سرعت پردازش اولیه با عملکردهای اجرایی و هوش عمومی در آینده در ارتباطه. ظرفیت های حافظه و یادگیری در دوران نوزادی هم با رشد زبان و مهارت های تحصیلی در آینده مرتبطه.

با این وجود، عوامل محیطی مثل پاسخگویی مراقب، تحریک محیطی، تغذیه و شرایط اجتماعی-اقتصادی به شدت مسیرهای رشد رو شکل می دن. در کنار این موارد، بررسی و تحلیل اختلافات زناشویی و تاثیر بر کودک از منظر والدین نشان می دهد که محیط عاطفی خانه نیز به اندازه تحریکات ذهنی بر رشد کودک موثر است. انعطاف پذیری مغز در اوایل کودکی باعث می شه تجربه های بعدی بتونن گرایش های شناختی اولیه رو تقویت کنن، جبرانشون کنن یا حتی مانع رشدشون بشن. این نشان دهنده فرصت های زیاد برای تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی است.

نقش کنجکاوی در تقویت هوش نوزاد

نویسنده مطالعه، الین آر. دی بوئر و همکاراش بررسی کردن که آیا تفاوت در کنجکاوی نوزادا می تونه توانایی های شناختی دوران کودکی رو پیش بینی کنه یا نه. این نویسنده ها این فرضیه رو داشتن که کنجکاوی نوزادا با هوششون در دوران کودکی مرتبطه و نوزادایی که کنجکاوترن یعنی نسبت به اطلاعات حساس ترن 3 سال بعد هوش بالاتری از خودشون نشون می دن که به نوعی نشانگر تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی است.

تصویر زیر نشان دهنده اهمیت تعامل و کنجکاوی در محیط های غنی برای رشد ذهنی کودکان است.

همان طور که در تصویر مشاهده می شود، تمرکز بر جزئیات محیطی می تواند به شکوفایی استعدادهای نوزاد کمک کند.

شرکت کننده های این مطالعه 60 تا نوزاد بودن که اولین بار وقتی 8 ماهه بودن وارد مطالعه شدن. تعداد نوزادایی که اول ثبت نام کردن بیشتر بود (90 نفر)، اما 30 نفرشون به دلایل مختلف کنار گذاشته شدن یا خودشون انصراف دادن. 50 درصدشون دختر بودن. در 93 درصد موارد، حداقل یکی از مراقبای نوزاد تحصیلات عالی داشتن و برای 63 درصد نوزادا، هر دو مراقب تحصیلات دانشگاهی داشتن.

نویسنده های مطالعه از یه تکلیف یادگیری بصری برای سنجش کنجکاوی نوزادا استفاده کردن. تو این آزمایش، یه سری عکس روی صفحه نمایش به نوزاد نشون داده شد و همزمان نویسنده ها مسیر نگاه نوزاد رو دنبال کردن. اونا اطلاعات مربوط به اینکه چه عکسی و کجا نمایش داده شده رو با اطلاعات مربوط به اینکه نوزاد کجا رو نگاه می کرده (و برای چه مدتی) ترکیب کردن تا به یه ارزیابی از حساسیت هر نوزاد نسبت به اطلاعات برسن. تو سن 3.5 سالگی، بچه ها یه تست هوش استاندارد رو انجام دادن: مقیاس هوش پیش دبستانی و ابتدایی وکسلر، ویرایش چهارم نسخه هلندی.

نتایج مطالعه؛ کنجکاوی و تقویت هوش نوزاد

نتایج نشون داد نوزادایی که وقتی 8 ماهه بودن حساسیت بیشتری نسبت به اطلاعات داشتن یعنی کنجکاوی بیشتری نشون دادن تمایل داشتن که در سن 3.5 سالگی نمرات هوش بالاتری داشته باشن. این یافته ها اهمیت تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی را تایید می کند. تحلیل های بیشتر مشخص کرد که رابطه بین کنجکاوی در دوران نوزادی و هوشِ سال های بعد خطی نیست؛ در واقع، این پیوند تو نوزادایی که بالاترین سطح کنجکاوی رو داشتن، از همه قوی تر بود.

نویسنده های مطالعه این طور نتیجه گیری کردن: «ما نشون می دیم که تفاوت های فردی اولیه در یادگیریِ مبتنی بر کنجکاوی، نقش مهمی در رشد شناختی دارن و اجازه می دن تفاوت های ظرفیت شناختی رو در بازه زمانی تقریبا 3 ساله پیش بینی کنیم. این موضوع از رویکرد تئوری های مدرن که بر نقش کنجکاوی نوزاد در یادگیری اولیه تاکید دارن، حمایت می کنه. با بهره گیری از این کشف، این نتایج پیشنهاد می دن که پیدا کردن راه هایی برای تحریک کنجکاوی می تونه یه مسیر امیدوارکننده برای تقویت رفتارهای کاوشگرانه و حمایت از یادگیری در دوران اوایل کودکی باشه و در نهایت به تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی منجر شود.»

این مطالعه به دانش علمی درباره شاخص های اولیه توانایی شناختی کمک می کنه. یافته های آن در حوزه تقویت هوش نوزاد با کنجکاوی بسیار حائز اهمیت است. با این حال، رابطه بین کنجکاوی و هوش بعدی فقط در یک سوم از بچه هایی که به عنوان کنجکاوترین ها شناخته شده بودن، وجود داشت. در مورد بچه هایی که کنجکاوی متوسط یا کمتر از متوسط داشتن، کنجکاوی با هوشِ بعدی شون ارتباطی نداشت.

مقاله، «تفاوت های فردی در کنجکاوی نوزادان با ظرفیت شناختی در اوایل کودکی در ارتباط است،» توسط الین آر. دی بوئر، فرانچسکو پولی، مارلین مایر، روژیر بی. مارس و سابین هونیوس نوشته شده است.

در نهایت، درک این موضوع که کنجکاوی محرک اصلی یادگیری است به والدین کمک می کند تا با فراهم کردن محیطی پویا، زمینه را برای ارتقای توانمندی های ذهنی فرزندشان مهیا کنند. توجه به واکنش های اولیه نوزاد به اطلاعات محیطی، پنجره ای رو به آینده هوشی اوست که با حمایت درست، به شکوفایی کامل می رسد.

Infants who display greater curiosity tend to develop higher cognitive abilities in childhood