بررسی علمی پتانسیل توپیرامات به عنوان یک داروی ترک الکل و سیگار نشان می دهد که دوزهای بالاتر این دارو می تواند در کاهش میزان مصرف سیگار و الکل در افراد دارای وابستگی همزمان موثر واقع شود.
یک مطالعه آزمایشی 18 هفته ای اثرات توپیرامات بر مصرف تنباکو و الکل را بررسی کرده است. این مطالعه نشان داد که در 4 هفته آخر درمان، تفاوتی بین گروه های تحت درمان با توپیرامات و گروه هایی که دارونما دریافت کردند، وجود نداشته. با این حال، نویسندگان گزارش کردند که در ارزیابی های انجام شده بعد از تاریخ تعیین شده برای ترک، درصد میانگین روزهای مصرف سنگین الکل و تعداد نوشیدنی ها در روز در شرکت کنندگانی که بالاترین دوز آزمایش شده از این ماده را دریافت کردند، نسبت به گروه های دیگر کمتر بوده. این تحقیق که نشانه هایی از پتانسیل داروی ترک الکل و سیگار را در توپیرامات بررسی می کند، در نشریه Alcohol Clinical & Experimental Research منتشر شد.
توپیرامات یک داروی نسخه ای است که در اصل به عنوان یک داروی ضد صرع برای درمان تشنج ساخته شده. این دارو معمولا برای پیشگیری از میگرن و در ترکیب با داروهای دیگر برای کاهش هوس های غذایی با آجیل و مدیریت وزن هم استفاده می شود. پتانسیل آن به عنوان یک داروی ترک الکل و سیگار موضوع تحقیقات اخیر بوده است.
توپیرامات؛ یک داروی ترک الکل و سیگار بالقوه؟
توپیرامات با تنظیم چندین سیستم انتقال دهنده عصبی کار می کند، از جمله افزایش فعالیت انتقال دهنده عصبی بازدارنده GABA و کاهش فعالیت تحریک کننده انتقال دهنده عصبی گلوتامات. به دلیل همین مکانیسم ها، توپیرامات می تواند تحریک پذیری بالای نورون های مغز را کاهش دهد.
این دارو گاهی اوقات به صورت خارج از برچسب (off-label) برای شرایطی مثل اختلال دوقطبی، اختلال مصرف الکل و اختلال پرخوری هم استفاده می شود. این پتانسیل باعث شده تا محققان آن را به عنوان یک گزینه برای داروی ترک الکل و سیگار مورد بررسی قرار دهند. با این حال، این دارو عوارض جانبی شناختی و عصبی قابل توجهی دارد (مثل کندی ذهنی، مشکل در پیدا کردن کلمات، احساس گزگز در دست ها یا پاها) که مصرف طولانی مدتش را محدود می کند.
جیسون دی. رابینسون و همکارانش که نویسنده این مطالعه هستند، می خواستند بررسی کنند که آیا توپیرامات در درمان افرادی که اختلال مصرف الکل و اختلال مصرف تنباکو دارند موثر است یا نه. به طور دقیق تر، آن ها می خواستند ببینند که آیا مصرف روزانه 250 میلی گرم و 125 میلی گرم توپیرامات باعث کاهش رفتارهای مربوط به نوشیدن سنگین و کشیدن سیگار در افرادی که انگیزه ترک هر دو ماده را دارند می شود یا نه. این تحقیق می تواند به شناسایی یک داروی ترک الکل و سیگار موثر کمک کند. نویسنده های مطالعه حدس می زدند که دوز بالاتر نسبت به دوز پایین تر موثرتر باشد.
در تصویر زیر، نمایی از تحقیقات آزمایشگاهی مرتبط با بررسی اثرات دارویی بر اعتیاد را مشاهده می کنید.
این تصویر به خوبی فضای مطالعات علمی بر روی داروهای موثر در ترک اعتیاد و فرآیندهای آزمایشگاهی را به تصویر می کشد.
شرکت کننده های مطالعه 236 بزرگسال بودند که معیارهای هر دو اختلال مصرف الکل و تنباکو را داشتند. آن ها از شهرهای سن دیگو، هیوستون و شارلوتزویل جذب شده بودند. زنانی که در مطالعه شرکت کردند در 30 روز گذشته حداقل 8 واحد استاندارد نوشیدنی (الکل) در هفته مصرف می کردند، در حالی که این حد برای مردان 15 واحد بود.
یک واحد استاندارد نوشیدنی، مقدار الکلی است که حدود 14 گرم اتانول خالص دارد که تقریبا معادل یک آبجوی کوچک (350 میلی لیتر)، یک گیلاس شراب (150 میلی لیتر) یا یک شات از مشروبات الکلی سنگین (45 میلی لیتر) هست. آن ها همچنین در 30 روز قبل از شروع مطالعه، به طور متوسط 5 نخ یا بیشتر سیگار در روز می کشیدند.
شرکت کننده های مطالعه به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. به یک گروه دوز بالای توپیرامات، تا 250 میلی گرم در روز داده شد؛ گروه دوم تا 125 میلی گرم در روز دریافت کردند؛ و گروه سوم هم دارونما گرفتند.
دارونما شامل قرص هایی بود که شبیه قرص های توپیرامات بودند اما هیچ ماده موثری نداشتند. شرکت کننده ها نمی دانستند کدام درمان را دریافت می کنند و محققانی که مستقیم با آن ها کار می کردند هم اطلاعی نداشتند. به عبارت دیگر، مطالعه به صورت «دوسوکور» انجام شد.
دوره درمان 18 هفته طول کشید. در طول این مدت، شرکت کننده ها داروی تعیین شده خودشان را مصرف می کردند و مشاوره های لازم برای پایبندی به درمان، از جمله یک دفترچه راهنما برای ترک سیگار را دریافت می کردند. در 5 هفته اول، دوز دارو به تدریج افزایش یافت و با شروع هفته ششم، از شرکت کننده ها انتظار می رفت که به طور فعال مصرف الکل و سیگار را متوقف کنند.
نتایج نشان داد که در مورد پیامدهای اولیه، تفاوتی بین گروه های مطالعه وجود ندارد. به عبارت دیگر، سه گروه در 4 هفته آخر درمان، از نظر درصد روزهای مصرف سنگین الکل و نرخ ترک مداوم سیگار، تفاوت معناداری با هم نداشتند.
با این حال، نویسنده های مطالعه گزارش کردند وقتی تمام ارزیابی های انجام شده از هفته ششم به بعد در نظر گرفته شد، شرکت کننده های گروهی که 250 میلی گرم توپیرامات دریافت کرده بودند، میانگین درصد روزهای مصرف سنگین و تعداد نوشیدنی در روز کمتری نسبت به دو گروه دیگر داشتند. به همین ترتیب، شرکت کننده های هر دو گروه توپیرامات در مقایسه با گروه دارونما، در طول همین دوره سیگار کمتری در روز می کشیدند و میزان ترک سیگار بیشتری را گزارش کردند.
نویسنده های مطالعه نتیجه گیری کردند: «اگرچه تحلیل های اولیه شواهدی مبنی بر این پیدا نکردند که توپیرامات باعث کاهش مصرف الکل و سیگار می شود (که احتمالا به دلیل نرخ بالای انصراف از مطالعه و پایبندی ضعیف به مصرف دارو بوده)، اما تحلیل های مکرر اکتشافی نشان می دهد که 250 میلی گرم توپیرامات رفتار نوشیدن را کاهش می دهد و هر دو دوز 125 میلی گرم و 250 میلی گرم باعث کاهش رفتار سیگار کشیدن می شوند.» این یافته ها، هرچند با محدودیت، به اهمیت بررسی بیشتر داروی ترک الکل و سیگار تاکید می کند.
یافته های مطالعه و پتانسیل توپیرامات به عنوان داروی ترک الکل و سیگار
این مطالعه به درک علمی اثرات توپیرامات کمک می کند. با این حال، باید به این نکته توجه کرد که 236 نفر درمان را شروع کردند، اما فقط 107 نفر آن را به پایان رساندند که یعنی کمتر از نصف. این نرخ انصراف بسیار بالا می توانسته نتایج را به طور قابل توجهی تغییر دهد و نیاز به تحقیقات بیشتری برای یافتن یک داروی ترک الکل و سیگار با اثربخشی ثابت را نشان می دهد.
این مقاله با عنوان «توپیرامات با دوز بالا و پایین برای درمان افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل که سیگار می کشند: یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی»، توسط جیسون دی. رابینسون، رابرت ام. آنتنلی، پل ام. سینسیریپینی، ماهر کرم-هاج، یونگ کوئی، جورج کیپریوتاکیس و نسیما آیت-داوود تیورین نوشته شده است.
در نهایت، اگرچه توپیرامات هنوز به عنوان یک درمان قطعی و استاندارد برای همه افراد شناخته نمی شود، اما نتایج این مطالعه دریچه های جدیدی را برای درمان همزمان وابستگی به الکل و تنباکو باز کرده است. با پیشرفت تحقیقات و کاهش عوارض جانبی، ممکن است در آینده شاهد استفاده گسترده تر از این راهکارها در کلینیک های ترک اعتیاد باشیم.
Epilepsy drug topiramate shows mixed results for treating combined alcohol and tobacco use
