این پژوهش به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه مشکلات حفظ رابطه و تفاوت های جنسیتی در مدیریت چالش های عاطفی، بر افزایش آمار مجردی در جوامع مدرن تاثیر می گذارد.
طبق یه مطالعه جدید که توی مجله روانشناسی تکاملی منتشر شده، افرادی که می گن توی مشکلات حفظ رابطه عاطفی صمیمی مشکل دارن، بیشتر احتمال داره که مجرد باشن؛ مخصوصا اونایی که تازه رابطه شون تموم شده یا خودشون انتخاب کردن که مجرد بمونن.
تعداد بزرگسالایی که بدون شریک عاطفی زندگی می کنن رو به افزاشه و همین باعث شده محققا دنبال این بگردن که چرا مجردی داره انقدر رایج می شه. با اینکه قبلا بیشتر روی موانع جذب شریک عاطفی تحقیق شده بود، اما درباره چالش هایی که آدما بعد از شروع رابطه باهاش روبرو می شن، اطلاعات کمتری داریم.
منلائوس آپوستولو و همکاراش با بررسی این موضوع که آیا مشکلات حفظ رابطه می تونه دلیل اصلی مجرد موندن باشه، سعی کردن این خلاء رو پر کنن. کار اونا بر اساس دیدگاه های تکاملیه که می گه محیط های مدرن با محیط های اجدادی ما خیلی فرق دارن و این تفاوت ها باعث ناهماهنگی هایی می شه که می تونه جلوی عملکرد درست رابطه رو بگیره.
بررسی مشکلات حفظ رابطه و دلایل مجردی
نویسنده های این تحقیق اشاره می کنن که در جوامع قدیمی، رابطه ها معمولا از قبل تعیین شونده یا تحت فشار ساختارهای اجتماعی بودن؛ یعنی خیلی از مهارت هایی که برای رابطه های داوطلبانه امروزی لازمه، مثل حل اختلاف، وقت گذاشتنِ مداوم یا همدلی عاطفی، ممکنه از نظر تکاملی چندان تقویت نشده باشن.
استقلال دنیای مدرن، منابع حمایتی جایگزین و محافظتِ زیاد از آزادی های فردی باعث شده انگیزه برای موندن در رابطه های نارضایت بخش کمتر بشه. این تغییرات ممکنه باعث بشه بعضی ها با مشکلات حفظ رابطه روبرو بشن که این موضوع نه تنها به جدایی ختم می شه، بلکه در نهایت منجر به انواع مختلف مجردی می شه.
این مطالعه یه سری داده های موجود رو که توسط آپوستولو و وانگ (2020) جمع آوری شده بود، تحلیل کرد. این داده ها شامل 1099 بزرگسال یونانی زبان بود که توسط چهار دستیار تحقیق در یونان و قبرس انتخاب شده بودن. داوطلب ها نظرسنجی های کاغذی رو به صورت ناشناس پر کردن و توی پاکت های دربسته گذاشتن. سن شرکت کننده ها خیلی متفاوت بود، اما میانگین سنی زن ها و مردها حدود 32 تا 33 سال بود و شامل افراد متاهل، کسایی که توی رابطه بودن، والدین و مجردها می شد.
شرکت کننده ها یه پرسشنامه با 78 سوال رو پر کردن که برای ثبت طیف وسیعی از مشکلات حفظ رابطه طراحی شده بود. این سوالات شامل چالش هایی مثل توجه نکردن به نیازهای شریک عاطفی، نارضایتی جنسی، درگیری های مکرر یا پرخاشگری موقع بحث و جدل بود.
پاسخ دهنده ها مشخص کردن که هر کدوم از این مشکلات چقدر در موردشون صدق می کنه (در یک مقیاس 5 امتیازی). محققا بعدش با میانگین گرفتن از جواب های هر 78 سوال، یه امتیاز کلی برای هر فرد در نظر گرفتن که نشون می داد معمولا با چندتا مانع برای ادامه یه رابطه عاشقانه روبرو هستن.
شرکت کننده ها وضعیت تاهل و رابطه شون رو هم با جزئیات توضیح دادن. اونایی که مجرد بودن مشخص کردن که آیا اجبارا مجردن (یعنی دلشون رابطه می خواد ولی نمی تونن کسی رو جذب کنن)، داوطلبانه مجردن (یعنی فعلا علاقه ای به رابطه ندارن) یا اینکه فعلا بین دو تا رابطه هستن (یعنی تازه از یه رابطه بیرون اومدن و هنوز وارد رابطه جدید نشدن). افرادی که توی رابطه یا متاهل بودن هم برای مقایسه با گروه های مجرد، در یک دسته قرار گرفتن.
تفاوت جنسیتی در مشکلات حفظ رابطه
تحلیل ها الگوهای واضحی رو نشون داد که می گفت هرچی سختیِ حفظ رابطه بیشتر باشه، احتمال مجرد موندن هم بیشتره. برای زن ها، این ارتباط به شکل یه U برعکس بود: یعنی وقتی مشکلات از کم به متوسط می رسید، احتمال اینکه فرد بین دو تا رابطه باشه، داوطلبانه مجرد باشه یا اجبارا مجرد بمونه، به شدت زیاد می شد. اما در بالاترین سطحِ سختی، این اثر ثابت می موند یا حتی کمتر می شد.
مثلا، احتمال اینکه یه زن بین دو تا رابطه باشه، وقتی امتیازش توی اون مقیاس 5 تایی حدود 3.16 بود به اوج خودش می رسید. الگوهای مشابهی هم برای مجردی داوطلبانه (اوج در 2.88) و مجردی اجباری (اوج در 2.83) دیده شد. این نشون می ده که با اینکه مشکلات حفظ رابطه می تونه مجرد بودن زن ها رو پیش بینی کنه، اما اونایی که مشکلات متوسط دارن بیشتر در معرض خطر مجرد موندن هستن و بیشتر شدنِ این مشکلات، تاثیر کمتری روی وضعیت رابطه شون می ذاره.
برای مردها، این رابطه کاملا مستقیم و خطی بود. هر یک واحد افزایش در میزان سختی، با 2.36 برابر افزایش احتمالِ بین دو رابطه بودن و تقریبا 1.8 برابر افزایش احتمالِ مجردی داوطلبانه همراه بود. برعکسِ زن ها، توی مردها ارتباط معناداری بین مشکلات حفظ رابطه و مجردی اجباری دیده نشد. این یعنی برای مردها، مشکلاتِ «نگهداری» رابطه بیشتر باعث جدایی یا تصمیم به تنها موندن می شه. در این میان، موضوعات سلامت روان نیز اهمیت زیادی دارند؛ برای مثال، نتایج جالبی در بررسی علمی رابطه بین نور خورشید و افسردگی مردان به دست آمده که نشان می دهد عوامل محیطی چطور بر روان آن ها اثر می گذارد.
در کل، یافته ها نشون می ده که برای مردها، هرچی حفظ رابطه سخت تر باشه، احتمال مجرد موندنشون هم به همون نسبت بیشتر می شه؛ در حالی که برای زن ها این اثر قویه ولی خطی نیست.
این تحقیق بر اساس داده های خوداظهاری بوده که ممکنه باعث سوگیری بشه. همچنین، چون مطالعه از نوع مقطعی بوده، نمی شه با قاطعیت درباره علت و معلول حرف زد. علاوه بر این، فضای فرهنگی یونان ممکنه باعث بشه نتایج رو نشه به همه جا تعمیم داد.
این تحقیق نشون می ده که حفظ رابطه های صمیمی (و نه فقط چالش های جذب شریک عاطفی) نقش خیلی مهمی در اینکه چه کسی مجرد می شه یا مجرد می مونه داره و به عوامل روانشناختی و اجتماعی مهمی اشاره می کنه که الگوهای رابطه در دنیای مدرن رو شکل می دن.
این تحقیق با عنوان «مشکلات حفظ رابطه و مجردی ،» توسط منلائوس آپوستولو و تیمو جوهانی لاجونن نوشته شده است.
درک این چالش های ارتباطی و ناهماهنگی های تکاملی به ما کمک می کند تا با نگاهی واقع بینانه تر به روابط عاطفی مدرن بنگریم. تلاش برای تقویت مهارت های فردی و شناخت ریشه های این دشواری ها، می تواند مسیر را برای ساختن پیوندهای پایدارتر و کاهش تنهایی در دنیای شلوغ امروز هموار سازد.
Difficulty maintaining relationships is a major driver of modern singlehood, study suggests
